Werken in het lelijkste land ter wereld

Boek "Werken in het lelijkste land ter wereld"

Het is geen quote van mij maar komt van Renaat Braem weet ik dankzij Ludo Bekker.

Als bekroning van een rijk gevulde carrière als architect besloot hij terug te blikken met een boek. Aangezien ik mezelf al heel veel jaren (freelance) huisfotograaf van a33 en ćzaar architecten mag noemen -een titel die ik met veel dankbaarheid èn trots draag- mocht ik een tijdje geleden met hem op pad.

Er waren een aantal projecten die geselecteerd waren voor het boek en nog een bezoek van een professionele fotograaf verdienden. Sommigen zoals de Kielparktorens in Antwerpen had ik al eens bezocht. Een project als Silvertop aan de overzijde van de Antwerpse ring kende ik al lang maar zonder goed te beseffen dat er een link was met een fijne klant. En dankzij de fotorondes die we samen deden ontdekte ik ook heel wat nieuwe plekken in Leuven. Door de Ridderstraat was ik al tientallen keren gereden maar zonder te beseffen dat deze gevels een rijk sociaal leven verbergen voor de toevallige passant.

Doorheen de trip viel me enorm hard op hoe de eindgebruiker in alle projecten centraal staat. Hoe menselijk de projecten ingevuld worden. Hoe opvallend onopvallend ze zijn maar des te meer doordacht om in hun gebruik zo goed mogelijk te functioneren.

Dank je wel Ludo voor de fijne inkijk in jou werk als architect. Dank je wel aan het team van ćzaar architecten voor het jarenlange vertrouwen.

Het boek kan je vinden via Public Space : https://www.publicspace.be/nl/werken-in-het-lelijkste-land-ter-wereld