Beeldverhaal / Brussel
APRIL 19, 2024
Brussel. Het was weer een tijdje geleden dat ik in de Noordwijk was.
De bouw aan het ZIN-project (de voormalige WTC 1 & 2 torens) van Jaspers-Eyers Architecten en 51N4E is al een tijd in volle gang. De Vlaamse Overheid heeft intussen al een deel ervan officieel in gebruik genomen en omgedoopt tot Marie-Elisabeth Belpaire gebouw.
Dat ZIN-project dus, wilde ik wel even gaan bekijken aangezien ik tussen 2 opdrachten door nog wat tijd had. Ik dus richting Noordwijk.
Groot was de verwondering -en eigenlijk ook helemaal niet- dat ook het station Brussel-Noord intussen sterk gereduceerd was in volume. Toen ik vanuit Schaarbeek onder de tunnel uit kwam, was het niet de afbraak op zich die de aandacht trok, wel de opvallende oranje container van De Meuter. Een 20-kuub exemplaar dat ergens 5 hoog staat te balanceren -of zo lijkt het toch- op het randje van een half afgebroken vloer. Zware machines nog veel hoger druk bezig met alles af te breken. En ergens onderin nog altijd bussen die passeren en reizigers die hun weg zoeken richting station.. 2 werelden die zich in een parallel universum lijken te bevinden.
Na al die jaren als architectuurfotograaf weet ik uiteraard dat dat slechts schijn is. In realiteit is het eerder een quatre mains waarbij beide partners samen hun deel van de partituur spelen. Behoedzaam. Elkaar ontwijkend. Om elkaar heen draaiend zodat beiden in beweging kunnen blijven. De wereld van de bouw die zich plooit naar de realiteit van de stad. Het dagelijkse leven dat de wereld van de bouw net voldoende ruimte geeft om de stad haast onmerkbaar te laten transformeren zodat ze klaar is voor de toekomst. En ergens daar tussenin heel veel compromissen. En overleg. En belangen van velen die met hand en tand verdedigd worden.
Over 10 jaar zal het lijken alsof het nooit anders geweest is. Het zal lijken alsof ZIN er altijd al was of het nieuwe Bruxelles-Nord., Net zoals Quator met z'n elegante vormen er altijd al lijkt te zijn geweest.
De stad blijft een bijzonder boeiend onderwerp waar ik af en toe graag wat tijd voor inlas. Verandering is noodzakelijk maar roept ook weerstand op. Met voortschrijdend inzicht worden "de fouten van het verleden" rechtgezet. In de Noordwijk betekent dat de evolutie van een monolitische kantoorwijk naar een wijk waarin alle functies een plaats krijgen.
Pakweg 10 jaar geleden zou alles gewoon worden gesloopt en zou er iets nieuw gebouwd worden. Met het ZIN-project werd een nieuwe weg ingeslagen en denken architecten, aannemers en alle betrokken bouwpartners intensief na over hergebruik, over de maatschappelijke impact en de impact van hun beslissingen op het milieu.